محمد حسین نیرومند؛ کارشناس فرهنگی در گفت و گو با سینماپرس درباره فیلم سینمایی «رستاخیز» به سینماپرس گفت: آقای درویش خودش را برای حرف های زیاد آماده کند به این علت که وقتی موضوع به این بزرگی را انتخاب می کند به صورت طبیعی درباره آن حرف های زیادی می زنند.

وی ادامه داد: مشکل اساسی فیلم به این موضوع برمی گردد که سینما پنجره و کادر است. این کادر با محدودیت همراه است واقعه عاشورا خیلی عظیم است. به این معنا که تنها می تواند بخشی از واقعیت ها را نمایش دهد و اشتباه بزرگ این است که بخواهند همه زوایای این واقعه را در این قاب محدود نمایش دهند که البته این امر امکان پذیر نخواهد بود.

نیرومند خاطرنشان کرد: مهمترین سکانس مربوط به حور است، اگر آقای درویش به لحاظ سینمایی می توانست بازگشت حور را به تصویر بکشد فیلم موفق می شد چرا که الگوهای جنگ و بیان دیالوگ ها را تاکنون دیده ایم اما الگوی توبه را در سینما نداریم، در نتیجه آقای درویش باید خودش باشد تا بتواند این مسائل را در نظر بگیرد، اکنون که فیلم را می بینیم متوجه این موضوع می شویم که سکانس ها درنیامده، اشتباه نکنیم به اسب سواری و جنگ خیلی پرداختیم و اینجاست که ملاک کار آقای درویش دیده می شود و متاسفانه در نیامده است.

وی یادآور شد: سینما یک هنر زمانی عجول است و با سرعت پیش می رود و سینما نمی تواند روی همه مسائل تامل کند، بهتر بود آقای درویش داستان پدر و پسر را کار می کرد و اگر این اتفاق می افتاد به لحاظ قصه کار خیلی خوبی می شد.

نیرومند افزود: وقتی صحبت از هنر می شود فن بیان آن هم در نظر گرفته می شود که با چه فرمی بیان را انتقال بدهیم، در صورتی که در سکانس های مهم می بینیم که ضعف محتوایی دارد و فرم در خدمت محتوا نیست. به عنوان مثال کفشی که بر حور آویزان است را ما پیش زمینه ای از آن نمی بینیم اگر این صحنه ها درست پرداخت می شد بیننده توبه آنرا همراهی می کرد اما اکنون بیننده نمی تواند با آن همراهی کند.

وی با ابراز مخالفت در نمایش چهره حضرت ابوالفضل، گفت: مثلا تاکنون برای چهره حضرت پیامبر و امیر شمایل سازی کردیم ما حضرت ابوالفضلی که تصویر سازی کرده ایم را می پسندیم وقتی هنرپیشه ای را می بینیم که اتفاقا خوب هم بازی نمی کند و آماتور است نمی توانیم با آن همراهی داشته باشیم، آقای درویش در انتخاب بازیگرانش هم باید دقت بیشتری می کرد.

نیرومند در پایان با اشاره به مختارنامه گفت: متاسفانه از بدشانسی های آقای درویش این است که «رستاخیز» بعد از مختارنامه پخش شد و با توجه به تفاوت مدیوم سینما و تلویزیون همه انتظار داشتند که گام های زیادی جلوتر باشد اما این طور نبود.